متخصصین اسب در دنیا عمدتا اسب اصیل را مهم ترین عامل در اصلاح انواع نژاد های اسب دنیا می دانند و چون این نژاد پایه و اساس نژاد تروبرد می باشد برای این موضوع اهمیت زیادی قائل هستند. از آنجایی که این اسب با شرایط اقلیمی گوناگون به راحتی سازگاری پیدا می کند و در حال حاضر در اغلب کشورهای دنیا از مناطق سردسیر تا مناطق استوایی پراکنده است و زیر نظر سازمان بین المللی اسب عرب می باشد. اسب اصیل از خالص ترین و قدیمی ترین نژادهای دنیا می باشد. این اسب که به غلط به نام اسب عرب در دنیا مشهور است در واقع یک نژاد کاملا ایرانی بوده و پدران ما هزاران سال در اصلاح این نژاد تلاش نموده اند. ولی چون اولین بار اروپایی ها این اسب را از کشورهای عربی دریافت کرده اند به این مناسبت این اسب به نام اسب عرب مشهور گردیده است. تحقیقات انجام شده ثابت کرده که اعراب به خصوص عربستان قبل از ظهور اسلام دارای اسب اصیل نبوده بلکه در اثر تشویق پیامبر اسلام مبادرت به نگهداری و تربیت اسب های ایرانی نمودند که بعدها به اسب عرب مشهور شد.
شاخه ی ایرانی اسب اصیل نه تنها ویژگی های مربوط به تیره های خود مانند کهیلان، حمدانی، عبیان، سگلاوی، حدبان و ... را از دست نداده بلکه آن خصوصیاتی را که در اصل باعث معروف شدن این نژاد شده به صورت کامل نگه داشته است. این خصوصیات شامل زیبایی، هوش و بیشتر از همه شهامت و پرخونی توام با نجابت می باشد. ایرانیان به توانایی های این نژاد نسبت به شکل ظاهری آن اهمیت بیشتری داده اند. در حال حاضر جمعیت قابل ملاحظه ای از این نژاد در نواحی جنوب غربی کشور به خصوص استان خوزستان و هم چنین تهران وجود دارد.
خصوصیات ظاهری
این نژاد از نظر خصوصیات ظاهری کاملا متمایز از سایر نژادهای دنیا می باشد. نژادهای حاصل از نژاد عرب از نظر قدرت، سرعت و جثه بهتر از اسب عرب هستند. ولی از نظر نجابت، مقاومت و سازگاری قابل مقایسه با آن نیستند.
در این اسب گردن به طور بسیار زیبایی به طرف جدوگاه انحنا پیدا کرده و شانه ها به طور مشخص برجسته می باشند. سر به طور خاصی به گردن متصل شده و می تواند آزادانه در همه جهات حرکت نماید. یال و دم به صورت بی نظیری زیبا و ظریف با درخشش ابریشمی می باشد. سر نیز کوتاه و ظریف بوده و صورت صاف یا مقعر است. دارای منخرین بزرگ و چشم های درشت و براق می باشد. گوش ها کوچک ظریف و متحرک بوده و گاهی به طرف داخل انحنا می یابد. قسمت پشت در اسب عرب کوتاه و کمی مقعر است. این اسب دارای کمر قوی کپل طویل و تخم مرغی شکل و اندام های حرکتی سخت و خشک است.
استقامت اسب عرب افسانه ای بوده و در قرن نوزدهم مسابقات اسب های عرب در مسافت های طولانی در صحرا به مدت سه روز انجام می شده است. روش این اسب در حرکت به صورت شنا کردن توصیف شده است. اسب عرب دارای طبیعتی مهربان بوده و بسیار دلاور می باشد.
اسبچه خزر